Πολλά παιδιά με το δικό τους μοναδικό όνειρο το καθένα... μπορούν να ξαναφέρουν τον ήλιο της χαράς, την αισιοδοξία, την ειρήνη, την αγάπη...
Όταν το παιδί ονειρεύεται, ας το αφήσουμε να κοιτάζει το μέλλον με τα δικά του καθαρά μάτια...
Οι ενήλικες, είμαστε εκεί μόνο για να το προστατεύσουμε, να το μάθουμε να πετάει με τις δικές του δυνάμεις, να το χαιρόμαστε που προσπαθεί ως το τέλος, να του εμπνεύσουμε θέληση σταθερή, για να μη σταματά, να μην απογοητεύεται, να μη φοβάται το λάθος, να μην κρύβει την καταστροφή, να μη συννεφιάζει η ψυχούλα του σε κάθε ριπή του βοριά...
Οι ενήλικες, είμαστε εκεί, όχι για να βεβηλώσουμε τα δικά του όνειρα με δικές μας επεμβάσεις, αλλά για να το ενθαρρύνουμε να συνεχίσει γενναία.
Οι ενήλικες, είμαστε εκεί, όχι για να ανακόψουμε τη δική του πορεία, οδηγώντας το στον δρόμο που πήραμε κάποτε εμείς, αλλά για να το εξασκήσουμε στην υπομονή και την επιμονή και το θάρρος και να το μάθουμε να παρατηρεί σωστά τις πινακίδες του δρόμου...
Πού υπάρχει στροφή, κίνδυνος, αλλαγή κατεύθυνσης λόγω επικίνδυνων εμποδίων, χαλασμένο οδόστρωμα, κατολίσθηση, γκρεμός...
Οι ενήλικες, είμαστε εκεί για να του εξηγήσουμε πού θα βρίσκει και στάσεις ξεκούρασης, σταθμούς και πανδοχεία ασφάλειας σε δύσκολες ώρες και τρόπους ανεφοδιασμού για την επόμενη κίνηση...
Οι ενήλικες, έχουμε ήδη διαλέξει για τη δική μας πορεία και τη δική μας ζωή και καλά θα ήταν να θυμόμαστε, πόσο αναζητούσαμε να είμαστε ελεύθεροι στις επιλογές μας και να βρίσκαμε κατανόηση για να μαθαίναμε από τα λάθη μας, όταν κι εμείς ήμασταν παιδιά...
Οι ενήλικες, καλά θα ήταν να αναπολούσαμε και τις στιγμές, που άλλοι μας χειραγώγησαν λάθος και πόσο μας έκανε αυτό κακό σε πολλά...
Οι ενήλικες, καλά θα ήταν να έχουμε συνέχεια πρόχειρη την αυτοκριτική, πριν αποφασίσουμε να κρίνουμε το παιδί με αυστηρότητα και εγωισμό και δικά μας θέλω, πριν κάνουμε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μας να θέλουμε να ζήσουμε την ευτυχία μας μέσα από τη δική του ζωή... (επειδή κάποτε μας τη στέρησαν κάποιοι άλλοι, με τις ίδιες εγωιστικές αντιλήψεις).
Επειδή, όποιος ένιωσε ελεύθερος και χαρούμενος στις επιλογές του, όποιος ένιωσε τη στήριξη από τους αγαπημένους του στα άγουρα χρόνια του, σίγουρα, το ίδιο θα θέλει και για το δικό του παιδί.
Το παιδί μας και ένα όνειρο... είναι κάτι πολύ μεγάλο, πολύ σπάνιο, πολύ όμορφο και ιερό...
Ίσως, αυτό το παιδί, το δικό μας, αν το αφήσουμε ανεπηρέαστο από τη δική μας ορθολογιστική, συμφεροντολογική, σκοτεινή σκέψη του εγωισμού της δήθεν ατέλειωτης και αλάνθαστης σοφίας μας, ίσως αυτό το παιδί, το ελεύθερο παιδί μας, να κάνει τη γη μας να γεμίσει φως, αγάπη και ευτυχία...